بررسی تطبیقی عناصر فرهنگی مؤثر بر توسعه‌ی اقتصادی- اجتماعی ایران و کره-ی جنوبی با تاکید بر ادیان رایج در این دو کشور

آیین­ها و ادیان موجود در هر کشور، مملو از تعالیم و عناصر فرهنگی در خصوص عرصه­های گوناگون زندگی از جمله کار و فعالیت اقتصادی برای گذران معیشت پیروان خود هستند. از آنجا که با توجه به داده­های آماری، پیروان آیین­های مسیحیت، بودایی و کنفسیونیسم در کره­ی جنوبی و آیین اسلام در ایران، بیشترین شمار افراد را به خود اختصاص داده­اند، در این پژوهش با استفاده از روش اسنادی و بهره­گیری از نظریات ماکس وبر سعی بر آن بوده است تا عناصر فرهنگی مرتبط با توسعه­ی اقتصادی و اجتماعی که در این ادیان مستتر است مورد بررسی قرار گیرد. به عنوان نتیجه­گیری کلی می­توان بیان نمود که در کره­ی جنوبی عناصر فرهنگی مرتبط با توسعه­ی اقتصادی از جمله: انضباط،عقل‌گرایی، مشارکت، عدم تقدیرگرایی،علم‌گرایی، قانون­گرایی، وجدان­کاری، احساس توانایی مسئولین و مردم در نیل به توسعه، روحیه­ی انباشت سرمایه و... از طریق آموزه­های آیین­ها و مذاهب گوناگون در افراد درونی شده و دستیابی به توسعه­ی اقتصادی را میسر نموده است. درحالی که در ایران با وجود تأکیدهای دین اسلام، به دلیل شرایط تاریخی و اجتماعی حاکم بر این کشور، عناصر فرهنگی مناسب توسعه در افراد درونی نشده است و بدین سبب شاهد کندی پیشرفت اقتصادی می­باشیم.